Η θέση της γυναίκας στην Αθήνα των κλασικών χρόνων

Η ζωή της γυναίκας στην αρχαία Αθήνα ήταν, κατά κανόνα, περιορισμένη στο σπίτι, και μάλιστα σε συγκεκριμένο τμήμα του σπιτιού, τον γυναικωνίτη. Οι υποχρεώσεις της ήταν να μαγειρεύει, να φροντίζει το σπίτι και τους οικιακούς δούλους, να ανατρέφει τα παιδιά και να υφαίνει.
Δεν είχε ουσιαστική κοινωνική της ζωή στο πλευρό του άντρα της. Της επιτρεπόταν, όμως, να επισκέπτεται τις φίλες της στα σπίτια τους. Οι πιο αξιοσέβαστες γυναίκες έβγαιναν από το σπίτι μαζί με μια τουλάχιστον δούλα. Ένας ακόμα τόπος συνάντησης των γυναικών ήταν η κρήνη από όπου έπαιρναν νερό. Οι πλουσιότερες γυναίκες δεν πήγαιναν οι ίδιες για νερό αλλά έστελναν τις δούλες. Έτσι βλέπουμε πως οι φτωχότερες γυναίκες, από μία άποψη, είχαν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.
Κάποιες θρησκευτικές γιορτές ήταν αποκλειστικά για γυναίκες. Τα Θεσμοφόρια ήταν μια γιορτή στην οποία συμμετείχαν μόνο οι παντρεμένες. Γυναίκες, που ενδεχομένως ανήκαν στις κατώτερες τάξεις, μπορούσαν να παρακολουθήσουν θεατρικές παραστάσεις.
Μια σημαντική κοινωνική εκδήλωση στην αρχαία Αθήνα τον 5ο αι। π. Χ ήταν το συμπόσιο. Παρόλο που το συμπόσιο λάμβανε χώρα στο σπίτι, στον ανδρώνα, οι γυναίκες δεν συμμετείχαν σε αυτό. Σε κάποιες περιπτώσεις παρευρίσκονταν στα συμπόσια εταίρες,
αυλητρίδες και χορεύτριες.
Για τη γυναίκα και τη θέση της στην Αθήνα κατά την εποχή αυτή μαθαίνουμε από τον σωκρατικό διάλογο του Ξενοφώντα Οικονομικός, ενώ μια ενδιαφέρουσα διάσταση για τη ζωή της Αθηναίας μας δίνει και ο δικανικός λόγος του Λυσία Υπέρ του Ερατοσθένους φόνου, ο οποίος αφορά σε μια υπόθεση μοιχείας

Αφροδίτη/Α' Λυκείου
Ελένη/Α' Λυκείου