How do we pronounce Latin at school?

Students from Πειραματικό Λύκειο Αγίων Αναργύρων and from IES de Poio present two short films on Hercules and Cacus.
Listen to story of Cacus narrated by Titus Livius in his word Ab Urbe Condita (I. 7. 4-7), notice the differences in the way students from Greece (1st video) and from Spain (2nd video)pronounce Latin, and try to answer the questions!
In case you need a dictionary, click here!






Here's the Latin text and here's an English translation of the passage.
If you want to know more about Latin pronunciation, click here!
If you want to hear Latin and ancient Greek poetry recited, then you can click here and here!

NOW LET'S LISTEN TO OTHER POINTS OF VIEW:

De Troia a Roma

Desde o IES de Arzúa intentamos ilustrar o que nos foron contando sobre a orixe lendaria de Roma.

De Troia a Roma

View more presentations from Calamo currente.

Lucretia, uxor Collatini

Ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος (Tarquinius Superbus), ο τελευταίος βασιλιάς της ετρουσκικής δυναστείας της Ρώμης, ανέβηκε στον θρόνο χάρη στην αδίστακτη Τυλλία, κόρη του προηγούμενου βασιλιά Σέρβιου Τύλλιου. Μια φορά, κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας, οι γιοι του και ο εξάδελφός τους, Ταρκύνιος Κολλατίνος (Tarquinius Collatinus), έβαλαν στοίχημα για το ποια σύζυγος συμπεριφερόταν με κοσμιότητα κατά την απουσία τους.

Rembrandt (1664), National Gallery of Art, Washington,D.C.

Έτσι επέστρεψαν στη Ρώμη για να το διαπιστώσουν οι ίδιοι. Τελικά διαπίστωσαν πως μόνο η γυναίκα του Κολλατίνου, η Λουκρητία (Lucretia), ξενυχτούσε δουλεύοντας στον αργαλειό σαν την Πηνελόπη.

S. Botticelli, περ. 1500

Ο Κολλατίνος κέρδισε το στοίχημα αλλά ο Σέξτος άρχισε να ενδιαφέρεται για τη γυναίκα του εξαδέλφου του. Μια μέρα κατόρθωσε να τη βιάσει απειλώντας την πως θα σκηνοθετούσε έτσι τον φόνο της ώστε να φανεί πως εκείνη απάτησε τον άντρα της με έναν δούλο και αυτός τους τιμώρησε.

Τισιανός, 1571

Η Λουκρητία, απελπισμένη, αποκάλυψε στον άντρα της, τον πατέρα της και τον Ιούνιο Βρούτο τι συνέβη και μην αντέχοντας την ατίμωση, αυτοκτόνησε με μαχαίρι. Ο Βρούτος ξεσήκωσε τον λαό και εκδίωξε τον βασιλιά Ταρκύνιο. Ο λαός εξέλεξε στη συνέχεια δύο υπάτους και έθεσε τέλος στο καθεστώς της βασιλείας. Ο Ταρκύνιος δολοφονήθηκε και η Τυλλία έφυγε από τη Ρώμη μέσα στην περιφρόνηση.
Την ιστορία αυτή την αναφέρει ο Τίτος Λίβιος (Titus Livius) στο έργο του Ab Urbe Condita.

Μαργεντίνα (Β' Λυκείου)
Βαγγέλης (Β' Λυκείου)

H Βετούρια (Veturia) και ο Κοριολανός (Coriolanus)

Σύμφωνα με τον μύθο, ο πατρίκιος Γναίος Μάρκιος (Gnaeus Marcius) πήρε την προσωνυμία Κοριολανός, επειδή στα 493 π।Χ। νίκησε τους Ουόλσκους (Volsci), λαό που κατοικούσε στα νότια του Λατίου, και κατέλαβε την πόλη Κορίολα. Ήταν αντιπαθής όμως και αλαζονικός και παρά την επιτυχία του στον πόλεμο, εξορίστηκε από τη Ρώμη. Κατέφυγε τότε στους εχθρούς της Ρώμης, τους Ουόλσκους, και σύντομα επιτέθηκε με τον στρατό τους εναντίον της πατρίδας του. Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Ρώμη δεν δέχτηκε να ακούσει τους απεσταλμένους της πόλης και τους έδιωξε προσβλητικά. Τέλος, η μητέρα του, η Veturia (ή, κατά τον Πλούταρχο Βολουμνία)μαζί με τη γυναίκα του Βολουμνία ή Βεργιλία, τα παιδιά του και με άλλες γυναίκες, προσπάθησαν να τον μεταπείσουν. Η μητέρα του έκανε έκκληση στην αίσθηση του καθήκοντος που είχε ένας γιος προς τους γονείς του (pietas) και κατόρθωσε να τον πείσει να αποσύρει τον στρατό των Ουόλσκων. (fresco 1583, by F. Castello, Villa Romellini Rostan, Genoa-Pegli)
Ο Πλούταρχος στον Βίο του Κοριολανού, ο οποίος είναι παράλληλος με τον Βίο του Αλκιβιάδη αλλά έχει ομοιότητες και με αυτόν του Θεμιστοκλή, αναφέρει πως οι Ουόλσκοι τον σκότωσαν, όταν επέστρεψε, γιατί θεώρησαν πως τους εξαπάτησε. Άλλοι λένε πως έζησε κι άλλο και πως έγραψε κι ένα επίγραμμα για τη δύσκολη ζωή ενός γέροντα εξόριστου. Η Σύγκλητος στη Ρώμη τίμησε την εξαιρετική πράξη των γυναικών, που έσωσαν τη Ρώμη, χτίζοντας έναν ναό αφιερωμένο στην Fortuna Muliebris (Τύχη των γυναικών)στη via Latina, δρόμο που οδηγούσε προς την Καμπανία. Στον ναό αυτό γίνονταν δύο φορές τον χρόνο γιορτές τον Δεκέμβριο και τον Ιούλιο στις οποίες συμμετείχαν γυναίκες παντρεμένες μία μόνον φορά (univirae). Λένε πως στον ναό αυτό το άγαλμα μιλούσε και είχε επαινέσει τις γυναίκες που το αφιέρωσαν: Rite me matronae dedistis riteque dedicastis.
Την ιστορία αυτή την καταγράφουν ο Τίτος Λίβιος και ο Διονύσιος Αλικαρνασσέας. Ο Σαίξπηρ έγραψε επίσης τραγωδία βασισμένη στον μύθο αυτόν με τον τίτλο Κοριολανός. (G. Landi, 1756-1830)
Η αλήθεια όμως είναι πως ο Γναίος ήταν Λατίνος και ο στρατός του αποτελούνταν από Λατίνους, ενώ ο μύθος αναφέρεται στο ιστορικό γεγονός της Συνθήκης του Κάσσιου (Foedus Cassianum)μετά τη νίκη των Λατίνων στη λίμνη Regillus κοντά στην πόλη Gabii. H συνθήκη αυτή ανάμεσα στη Ρώμη και τους Λατίνους το 493 π।Χ. επέτρεψε αργότερα στους Ρωμαίους και στους κατοίκους του Λατίου να στραφούν με επιτυχία κατά των κοινών τους εχθρών.


Kenneth Branagh, Judi Dench, 1992

Μαργεντίνα, Β' Λυκείου

A lenda de Eneas e Dido

A tráxica historia de amor do príncipe troiano Eneas e a raína de Cartago, Dido, foi maxistralmente interpretada na ópera Dido and Aeneas de Henry Purcell (1659-1695), compositor inglés do barroco.

Este fragmento pertence ao momento no que Dido, en presenza da súa irmán Ana, laméntase do seu desafortunado destino e, tras suicidarse, consúmese na pira funeraria .

Rómulo y Remo

Rómulo y Remo con la loba , Rubens

Rómulo y Remo son los fundadores de Roma. Son hijos del dios Marte y de Rea Silvia, sacerdotisa vestal.
Cuando nacieron, su tío abuelo Amulio, rey ilegítimo de Alba Longa, ordenó ponerlos en una cesta y arrojarlos al río Tíber.
Una loba sedienta bajó a beber y encontró a los dos niños que cuidó y amamantó; años después fueron recogidos por un pastor llamado Fáustulo.
Cuando crecieron, Rómulo y Remo se enfrentaron a Amulio y devolvieron el trono a su abuelo Numítor.
Los hermanos decidieron fundar una ciudad junto al río Tíber donde fueron encontrados por la loba.
Cuando llegó el momento de elegir rey no llegaron a un acuerdo, así que decidieron esperar una señal de los dioses. Subieron a una colina y aguardaron. Seis águilas o bien, según otra versión, seis buitres vuelan sobre uno de ellos pero un rato después doce águilas vuelan sobre el otro. Debido a esto se formó un revuelo y en medio del caos Rómulo mata a Remo.

Jenifer Otero
Sandra Villaverde 4ºA

Eneas

Eneas, Tiépolo

Eneas es  hijo de  Anquises y la diosa  Venus. Sobrevivió al trágico final de  la ciudad de Troya.   Tras  un largo viaje  por el Mediterráneo y después de haber  permanecido un tiempo junto a Dido, la reina de  Cartago, llegó a las costas de Italia y se instaló en el Lacio. Allí se  casó con Lavinia, hija del rey Latino. Más tarde  fundó Lavinium en honor a  su esposa.
 Eneas  llegó junto a su hijo Ascanio,  fruto de  un anterior matrimonio y que luego tomaría el nombre  de  Iulo,  este fundó la  ciudad de Alba Longa.

Rocío y Mari, 4º A, IES de Poio

La loba Capitolina.

. 

La loba capitolina.

Se trata de una escultura en bronce, de 75 centímetros de altura y 114 de anchura.

Se puede visitar en los museos capitolinos:

http://www.museicapitolini.org/percorsi/percorsi_per_temi/grandi_bronzi

http://www.museicapitolini.org/percorsi/percorsi_per_temi/opere_celebri

http://www.museicapitolini.org/

Puedes hacer una  visitar virtual por el museo: 

http://www.museicapitolini.org/servizi/news/tour_virtuale_dei_musei_capitolini

 Raquel Montes y Nerea Gondar,4ºA, IES de Poio

El rapto de las Sabinas.

Nicolas Poussin , L'enlèvement des Sabines

Esta leyenda trata sobre el rapto de las mujeres del pueblo de los sabinos por parte de  los fundadores de Roma.

Rómulo, primer rey de Roma, organizó unos juegos a los que invitó a los sabinos. Ellos acudieron con sus mujeres.

Durante la celebración de los juegos,  cada romano raptó a una mujer sabina.

Los sabinos se retiraron a su ciudad.

Con el tiempo los sabinos volvieron a Roma en busca de sus mujeres.

Cuando ya estaban colocados los ejércitos para enfrentarse, las sabinas se situaron en el medio y les  dijeron que no querían quedarse huérfanas ni viudas.

 Así que no hubo lucha.

Publicado por Sara Díaz y Eva Couso.  IES Poio 4ºA